Svakog dana, milioni dece pate, jer im roditelji i drugi odrasli ljudi prete. Takvi ljudi imaju problema sa alkoholom, drogom ili su mentalno oboleli i nasilni su prema svojoj deci. U Evropi je 16% svih slučajeva zlostavljanja i zanemarivanja dece povezano sa alkoholom. Ovaj problem je zaista ogroman, ali je nažalost zanemaren kako u Srbiji, tako i u zemljama Evropske unije. U Evropskoj uniji najmanje 9 miliona dece odrasta sa roditeljima koji imaju problema sa alkoholom, ali čak ni sve zemlje Evropske unije ne prikupljaju podatke kako bi zaista imale uvid u tačan broj dece.
U Nemačkoj ima 2.65 miliona dece mlađe od 18 godina koja odrastaju u domovima sa roditeljima koji imaju poremećaj upotrebe alkohola (svako šesto dete u Nemačkoj).
U Sjedinjenim Američkim Državama tokom realizacije Nacionalnog istraživanja zloupotrebe droga i zdravlja nacije (NSDUH), od 2002. do 2007. godine, registrovano je 7,3 miliona dece koja žive u porodicama u kojima je bar jedan roditelj zavistan od konzumiranja alkohola.
Godišnji prosek – 7.5 miliona dece mlađe od 18 godina živi sa roditeljem koji je imao problem prekomerne upotrebe alkohola u prošloj godini.
Slično je i u Srbiji koja nije članica EU – nisu poznati tačni podaci niti istraživanje o tome koji broj dece i mladih živi u porodicama sa roditeljima koji su zavisni od konzumiranja alkohola. Takođe, istraživanje Novosadskog humanitarnog centra u okviru projekta “Socijalne usuge otvaraju vrata” pokazalo je da je Centar za socijalni rad jedina ustanova koja u okviru svojih drugih aktivnosti targetira i mlade ali ne kao posebnu kategoriju prema kojima je usmereno nasilje.
Ono što je poznato jeste da takve porodice najčešće sakrivaju život sa članom/icom koji je zavisnik/ca od očiju javnosti čime pomažu da alkoholizam bude neprepoznatljiv u društvu kao problem. A posledice su takve da ostavljaju traga na sledeće generacije, odnosno na decu.
Prema rezultatima istraživanja američkog Nacionalnog instituta za zloupotrebu alkohola i alkoholizam (NIAAA), neposredni srodnici alkoholičara (prvo koleno), u odnosu na ljude koji nemaju alkoholičare za srodnike, imaju 2–7 puta veću šansu da razviju problem sa alkoholom u nekom trenutku svog života.
Deca i mladi u porodicama u kojima postoji zavisnik/ca od alkohola, postaju odrasli, preuzimaju brigu za tog/u člana/icu porodice, preuzimaju i odgovornost za stanje u porodici u kojoj izumiru dijalog i razumevanje, a nastupa distanciranje. Ta deca i mladi u odnosu na svoje vršnjake češće imaju zdravstvenih problema. Kod mlađe dece, često su prisutni problemi sa spavanjem, noćne more, emocionalna preosetljivost i plačljivost, i zbog svega toga ta deca mogu biti socijalno izolovana, dok odrasla deca u takvim porodicama najčešće ispoljavaju depresivnost, impulsivnost ili agresivnost. Sebe pretežno negativno vrednuju, te poseduju doživljaje neuspešnosti i bezvrednosti, osećanje bespomoćnosti i odbačenosti, ali i krivicu za to što nisu u mogućnosti da spreče roditelje da piju, prepisuju sebi. Otprilike 20-50% dece alkoholičara u nekom trenutku svog života zatraži psihološku, odnosno psihijatrijsku pomoć, i skloniji su delikvenciji.
Britanska studija je pokazala da će deca čiji roditelji imaju problem sa alkoholom, najverovatnije imati problema u školi, prisutna je tri puta veća verovatnoća za samoubistvom, pet puta veća verovatnoća da će razviti poremećaje ishrane i četiri puta je verovatnije da sami razviju poremećaje upotrebe alkohola.
Istraživanje specijalne bolnice za bolesti zavisnosti “Vita” pokazalo je da je 40% mladih prvi put alkohol probalo u okviru porodice.
Prema istraživanju “Upotreba alkohola kod mladih u studentskim domovima“ preko 96% studenata je probalo alkoholna pića, više od polovine studenata (57,8%) prvi put probalo alkoholna pića u uzrastu od 14 do 17 godina, 28,3% pre 14. godine.
Ranjiva deca rade sve ono što je potrebno, pa čak i uspavljivanje bebe ili kućne poslove, kako bi udovoljili svom (pijanom) roditelju. Međutim, oni se uglavnom trude da što više vremena provode izvan svog doma i zbog toga deca iz ovakvih porodica mrze praznike ili duže odmore.
Mrze svaki duži boravak bilo gde sa svojom porodicom, ukljujući i karantin, jer ih sprečava da rade sve ono što im služi kao odvraćanje misli od problematičnog načina života – školski zadaci, druženja sa svojim komšijama pored kojih se osećaju sigurnim, različite sportske aktivnosti na kojima mogu da upoznaju kako decu tako i odrasle, i jednostavno se zabave. Deca i mladi čiji su jedan ili oba roditelja zavisni od konzumiranja alkohola, i sa njima su karantinu, svakodnevica se svodi na učestale verbalne sukobe, neretko i fizičke.
ZAŠTITIMO DECU I MLADE IZ OSETLJIVIH GRUPA I U VREME KARANTINA!
ZAŠTITIMO DECU I MLADE ČIJI SU JEDAN ILI OBA RODITELJI ZAVISNI OD KONZUMIRANJA ALKOHOLA!
ZAŠTITIMO IH JER #NIJEŠALA!
Institucije i organizacije kojima se može prijaviti nasilje u porodici:
- POLICIJA 192
- PRIJAVA NASILJA U PORODICI 0800-100-600
- ŽENSKI CENTAR SOS TELEFON PROTIV NASILJA NAD ŽENAMA I DECOM, RADNIM DANIMA (10-20h) 2645-328
- SOS TELEFON ZA ŽENE I DECU ŽRTVE NASILJA (14-18h) 3626-006
- SOS DEČJA LINIJA “BROJ ZA PROBLEM TVOJ” BESPLATNI I POVERLJIVI POZIVI (0-24h) 0800-123456
- SOS CENTAR ZA MLADE (18-22h) 319-2782